Από το βιβλίο του Ν. Καμπάνη, Πορτραίτα Φιλοσόφων και Μεταφυσικές Υποτυπώσεις, τόμ. II

Για το θάνατό της υπάρχουν πολλές θεωρίες για το ποιός ήταν υπεύθυνος και ποιά ήταν τα κίνητρα, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο. Ο θάνατός της είναι ίσως και ο λόγος που η Υπατία έμεινε αθάνατη στο πέρασμα των αιώνων. Πολλοί ερευνητές, μάλιστα, χωρίζουν την εποχή του Παγανισμού από τον Χριστιανισμό σύμφωνα με την ημερομηνία του θανάτου της, το 415 μ.Χ., έναντι του 527 μ.Χ. που ο Ιουστινιανός έκλεισε την Αθηναϊκή Σχολή.

Η Υπατία δίδαξε την εθνική φιλοσοφία και επιστήμη σε χρόνους θρησκευτικών φανατισμών. Ο Χριστιανισμός με ορμή και με μένος πάλευε κατά των τελευταίων λειψάνων του Εθνισμού και κατά πληθώρας αιρέσεων και δογμάτων. Η Αλεξάνδρεια ήταν κατά τους χρόνους εκείνους ελεύθερος στίβος, όπου συγκρούονταν τα δόγματα, μαίνονταν οι αιρέσεις, οι θρησκευτικές διαμάχες, οι φιλοσοφικές έριδες και συζητήσεις. Οι σχέσεις της Υπατίας με τον εθνικό έπαρχο Αλεξανδρείας Ορέστη, με τον οποίο ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Κύριλλος βρίσκονταν σε εχθρική διάσταση, και η υπόνοια ότι αυτή επιδρούσε επί του Ορέστου σε διάφορες πράξεις και ενέργειες κατά του Κυρίλλου, η στενή και περιορισμένη αντίληψη του τελευταίου, φανατικού και αδιάλλακτου χριστιανού, η φήμη και η εθνική διδασκαλία της Υπατίας, παράλληλα δε και η κρατούσα αντίληψη του λαού κατά την εποχή εκείνη, ότι οι ασχολούμενοι με τα μαθηματικά ήταν γόητες και μάγοι , πάνω από όλα αυτά όμως ο εξημμένος φανατισμός των χριστιανών, συνετέλεσαν στο τραγικό τέλος το οποίο είχε η Υπατία το 415 μ.Χ.

Ο αναγνώστης Πέτρος, με πολύ όχλο από φανατισμένους χριστιανούς που τον ακολουθούσαν, αποκαλώντας την ειδωλολατρική μάγισσα και ιέρεια, έστησαν ενέδρα περιμένοντας να επιστρέψει στην οικίας της, την κατέβασαν από το άρμα της, την έσυραν στους δρόμους, την ξεγύμνωσαν, την κατέκοψαν με κοφτερά όστρακα και μετέφεραν τα διαμελισμένα και αιμόφυρτα μέλη της σε μια τοποθεσία, τον Κυναριώνα, και εκεί τα παρέδωσαν στο πυρ . Ήταν μια πρακτική που ακολουθούσε ο όχλος της περιοχής και σε άλλες περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση του Πατριάρχη Προτέριου.

Περί των κινήτρων της δολοφονίας της, αλλά και περί της αναμείξεως και της ευθύνης του Κυρίλλου, έχουν εκφρασθεί ποικίλες απόψεις. Αν και η κυρίαρχη άποψη είναι ότι ο Κύριλλος έδωσε τη διαταγή για τη θανάτωσή της, δεν υπάρχουν αποδείξεις για κάτι τέτοιο, ακόμη και ότι γνώριζε την πρόθεση του όχλου. Το αν ο Κύριλλος διέταξε ο ίδιος το φόνο, παραμένει ανοικτό ερώτημα. Πάντως, θεωρείται βέβαιο ότι δημιούργησε το πολιτικό κλίμα που επέτρεψε μια τέτοια θηριωδία. Ο Κύριλλος αργότερα ονομάσθηκε άγιος.

Οι νεότεροι ιστορικοί διαφωνούν, όλοι όμως οι αρχαίοι τον θεωρούν συμμέτοχο και ηθικό αυτουργό του εγκλήματος, το οποίο ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος άφησε ατιμώρητο. Και το χειρότερο απ’ όλα, οι λόγοι του απερίγραπτου τρόπου με τον οποίο τελεύτησε το βίο της η φιλόσοφος Υπατία ήταν καθαρά προσωπικοί. Ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Κύριλλος φθονούσε όχι τόσο τις φιλοσοφικές της ιδέες, όσο τη φήμη της, η οποία επικάλυπτε τη δική του προσωπικότητα. Σύμφωνα με το Σωκράτη το Σχολαστικό, «ο φόνος ούτος προσήψεν ου μικρόν μώμον εις τον Κύριλλον», δίχως όμως να προχωρά σε περισσότερες λεπτομέρειες.

Τελικά, η διατυπωθείσα εκδοχή της δολοφονίας της Υπατίας, σύμφωνα με τον ίδιο ιστορικό, τελέσθηκε από μερίδα πλήθους χριστιανών, οι οποίοι πίστευαν ότι ήταν υπαίτια για τη μη συμφιλίωση του έπαρχου Ορέστη και του Επισκόπου Αλεξανδρείας Κυρίλλου. Γράφει περί αυτού ο Σωκράτης ο Σχολαστικός: «πάντες γαρ δι ὑπερβάλλουσαν σωφροσύνην πλέον αυτήν ηδούντο και κατεπλήττοντο. Κατά δη ταύτης τότε ο φθόνος ωπλίσατο επεί γαρ συνετύγχανε συχνότερον τω Ορέστη, διαβολήν τουτ ἐκίνησε κατ αὐτῆς παρά τω της εκκλησίας λαώ, ως άρα είη αύτη η μη συγχωρούσα τον Ορέστην εις φιλίαν τω επισκόπω συμβήναι».

Έτσι, χάθηκε το 415 μ.Χ. η μεγαλύτερη γυναίκα μύστης του αρχαίου κόσμου, και μαζί της έπεσε και η νεοπλατωνική Σχολή της Αλεξάνδρειας. Η Υπατία είναι μοναδικό παράδειγμα γυναίκας φιλοσόφου στην ιστορία του πνεύματος και της γυναικείας κινήσεως, η οποία παρέμεινε ως η μόνη τέτοια γυναίκα, τουλάχιστον για δεκαπέντε αιώνες. Πρώτη αυτή κατανόησε την αυστηρή και θετική διανόηση, και εμφανίσθηκε δημόσια ως διδάσκαλος.

Χωρίς εξαίρεση, οι ελάχιστες ιστορικές αναφορές σ’ αυτή την παρθένο φιλόσοφο, βεβαιώνουν την αρετή της, την ακεραιότητά της και την απόλυτη αφοσίωσή της στα ιδεώδη της αλήθειας και του δικαίου. Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής αναγεννήσεως, και αυτή φωτίσθηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες επιστήμονες και φιλοσόφους. Ακόμα και σήμερα, είναι η μόνη γυναίκα που αναφέρεται στην ιστορία των μαθηματικών και της αστρονομίας. Αυτή η ευγενής γυναίκα ξεχωρίζει στις σελίδες της ιστορίας σαν η μεγαλύτερη από τους μάρτυρες παγανιστές.

Οι Σοβιετικοί επιστήμονες διερευνούν με σύγχρονα μέσα και άλλες διαστάσεις αυτά τα ζωντανά δυναμικά πεδία, προσπαθώντας να βρουν τρόπους για να προσδιορίσουν τη ζωτικότητά τους. Οι βιοφυσικοί του Kirov University του Καζακστάν, επινόησαν μια ηλεκτρική διαδικασία υψηλής συχνότητας και κατάφεραν να φωτογραφήσουν και να παρατηρήσουν την εσωτερική ηλεκτρική δραστηριότητα των ζωντανών οργανισμών. Η διεργασία αυτή έχει δείξει φωτογραφικά και με άμεση παρατήρηση ότι ο ιστός των φυτών, των ζώων και των ανθρώπων αλλάζει δραστικά, όταν τοποθετείται μέσα σε μεταβαλλόμενα μαγνητικά πεδία.

Σαν αποτέλεσμα αυτής της έρευνας με τη φωτογραφία Kirlian, όπως ονομάζεται, οι επιστήμονες του Kirov University έχουν προτείνει την υπόθεση ότι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί έχουν ένα «ενεργειακό σώμα», το οποίο ονομάζουν «βιοπλασμικό σώμα», και είναι ένα είδος «ηλεκτρονικής μήτρας» της ζωής που το παρομοιάζουν σαν ένα ενεργειακό αντίστοιχο του υλικού σώματος, αφού επάνω στη «μήτρα» αυτή σχηματίζεται η δομή του υλικού σώματος. Διεπίστωσαν ακόμα πως όταν τα οργανωτικά ενεργειακά αυτά πεδία υποστούν κάποια διαταραχή η παραμόρφωση, τα αποτελέσματα μεταβιβάζονται μετά παρέλευση χρόνου στο υλικό σώμα και εκδηλώνονται σαν ασθένεια. Η ζωτικότητα αυτής της «ενεργειακής μήτρας» έδειξε καθαρά ότι καθορίζει την υγεία και τη ζωτικότητα του υλικού σώματος.

Οι επιστήμονες αυτοί μετά από παρατηρήσεις, αποφάνθηκαν ότι αυτό το ενεργειακό σώμα επηρεάζεται εντονότατα από τα ποικίλα συμβάντα του ηλιακού συστήματος, όπως είναι οι ηλιακές κηλίδες, που προκαλούν άμεσες μεταβολές στην «ηλεκτρονική αυτή μήτρα», ενώ παρατήρησαν ακόμη ότι όταν τμήματα του υλικού σώματος κοπούν και αφαιρεθούν, το «ενεργειακό σώμα» παραμένει και πάλι ολόκληρο και άθικτο. Αυτό συνιστά την άποψη του Dr Gustav Stromberg ότι το υλικό σώμα των ζωντανών οργανισμών, δεν είναι το αίτιο των πεδίων ενεργείας αλλά το αποτέλεσμά τους. Με τη βοήθεια αυτής της φωτογραφικής τεχνικής μπορεί να είναι δυνατόν να εντοπισθή με μεγαλύτερη ακρίβεια η επίδραση που ασκεί η σελήνη στα σπερματοζωάρια και το ωάριο. Επιστήμονες σε πολλά πανεπιστήμια του κόσμου χρησιμοποιούν τη φωτογραφία Kirlian για έρευνες του ενεργειακού σώματος με καταπληκτικά αποτελέσματα.

Η άποψη του Jonas συγκλίνει στο ότι η στιγμή της συλλήψεως είναι εκείνη που προσδίδει στο άτομο που γεννιέται τη διαμόρφωση των συμπαντικών προτύπων, ώστε αν βρεθή ένα παρόμοιο πρότυπο ενεργειών σε μια άλλη χρονική στιγμή να παρατηρείται ένας επαγωγικός συντονισμός στα δυό αυτά πρότυπα, πράγμα που αποδεικνύει ότι τα δυναμικά πεδία κάθε ανθρώπου είναι μια απόλυτα μοναδική ακολουθία συχνοτήτων, συντονισμένη με οποιοδήποτε παρόμοιο πρότυπο. Ο Jonas πιστεύει ότι η αρχική ώθηση είναι η πλέον καθοριστική, γιατί συντελεί στη διαμόρφωση των προτύπων της υπάρξεως, της ζωτικότητας, της προσωπικότητας και του καθορισμού των ευμενών και των δυσμενών περιόδων.

Ιδιαίτερη έμφαση προσδίδουν οι παρατηρήσεις του γενετικού επιστήμονα Hans Kalmus επί της επιδράσεως των ρυθμών επί των γενετικών διαδικασιών, ο οποίος υπεστήριξε στην Ακαδημία Επιστημών της Ν. Υόρκης, ότι ανεκάλυψε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι εξωτερικοί ρυθμοί, μπορούν να επιφέρουν παρόμοιους ρυθμούς σε γενετικά συστήματα. Οι παλιές αστρολογικές θεωρίες που διατείνονται ότι η στιγμή της γεννήσεως έχει μια αναλογικότητα με τη στιγμή της συλλήψεως, αναφερόμενης στην ουράνια διαμόρφωση, φαίνεται να επιβεβαιώνεται από τον Jonas ο οποίος ισχυρίζεται ότι το έμβρυο δεν μπορεί παρά να γεννηθή σε εκείνη τη χρονική στιγμή που οι επιρροές του σύμπαντος παρουσιάζουν μια αναλογική ομοιότητα με εκείνες της στιγμής της συλλήψεως. Αλλά ακόμα και η στιγμή της συλλήψεως συμφωνεί με το κοσμικό πρότυπο της γεννήσεως της μητέρας. Η αλληλεπίδραση ανάμεσα σ’ αυτά τα εκπληκτικά περίπλοκα πεδία δυνάμεων, διέπεται από κανόνες που ο άνθρωπος μπορεί να τους επηρεάση έμμεσα, κυρίως με την επιλογή του χρόνου συλλήψεως.

Η συνολική φυσική διαμόρφωση του στερεώματος και η συνολική ακτινοβολία που δέχονται τα φώτα κατά τη στιγμή της συλλήψεως παίζουν ένα καθοριστικό ρόλο στη σχέση και τα είδη των ασθενειών που θα εκδηλωθούν αργότερα στη ζωή. Οι ατομικοί επιστήμονες Dr J. Gofman και Dr A. Tamplin, δηλώνουν ότι υπάρχουν ερευνητικά στοιχεία που δείχνουν ότι διάφορες φυσικές πηγές ακτινοβολίας προκαλούν μεταλλάξεις στους ανθρώπους. Ανάμεσα στις ακτινοβολίες που φθάνουν σε μας από το σύμπαν είναι οι ακτίνες βήτα, οι ακτίνες Χ, οι ακτίνες γάμμα και τα σωματίδια άλφα. Οι ακτινοβολίες αυτές προκαλούν βλάβες στους ιστούς, λύνοντας τους χημικούς δεσμούς ανάμεσα στα άτομα και επιταχύνοντας την κίνηση των ηλεκτρονίων.

Η φυσική ακτινοβολία προκαλεί γενετικές και χρωμοσωμικές μεταλλάξεις στα σπερματοζωάρια και τα ωάρια, που με τη σειρά τους θα μεταδοθούν στους απογόνους, οι οποίοι θα φέρουν τη μετάλλαξη σε όλα τα κύτταρά τους. Οι Drs Gofman και Tamplin λένε ότι το 10% περίπου του αυθορμήτου ποσοστού μεταλλάξεων στους ανθρώπους προκαλείται από ακτινοβολίες που προέρχονται από φυσικές πηγές όπως κοσμικές ακτίνες, ραδιενέργεια ουσιών που βρίσκονται στο φλοιό της γης και άνθρακας-14 που παράγεται από κοσμικές ακτίνες. Το ερώτημα, αν η επίδραση αυτή ασκείται κατά το χρόνο της συλλήψεως η σε άλλες στιγμές, παραμένει αναπάντητο. Αν ο Dr Jonas έχει δίκιο, μπορεί να βρίσκεται στο δρόμο της ανακαλύψεως ενός τρόπου που θα μας επιτρέπη να εντοπίζουμε τις περιόδους χαμηλής και υψηλής ακτινοβολίας από το σύμπαν.

Οι διαστημικές έρευνες έχουν δείξει ότι η κοσμική ακτινοβολία είναι πιο έντονη όταν συμβαίνουν ηλιακές εξάρσεις και οι ηλιακές εξάρσεις συμβαίνουν όταν αρκετοί πλανήτες βρίσκονται σε αντίθεση με τον ήλιο. Σύμφωνα με τους γιατρούς αυτούς η κοσμική ακτινοβολία μεταβάλλει το DNA και το RNA, τα νουκλεϊνικά οξέα που υπάρχουν σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Έτσι οι επιστήμονες αυτοί δηλώνουν ότι «σήμερα έχουμε εξακριβώσει ότι ένα μεγάλο ποσοστό όλων των ανθρωπίνων παθήσεων καθορίζονται εν μέρει τουλάχιστον, από την κληρονομικότητα και επομένως έχουν σχέση με γενετικές μεταλλάξεις. Τα ερευνητικά στοιχεία έτσι όπως αναπτύσσονται μπορεί τελικά να δείξουν ότι οι περισσότερες αν όχι όλες οι ανθρώπινες ασθένειες επηρεάζονται και από γενετικούς παράγοντες».

Στο ίδιο συμπέρασμα κατατείνει και η δήλωση του Νομπελίστα γενετικού επιστήμονα Dr Joshua Lederberg, που υπελόγισε πως τουλάχιστον το 25% των φορτίων της υγείας μας έχουν γενετική προέλευση, πράγμα στο οποίο συμφωνεί και η Επιστημονική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών, για τις επιδράσεις της ατομικής ακτινοβολίας τονίζοντας ότι: «Έχει γίνει γενετικά δεκτό ότι πολλές αν όχι όλες οι ασθένειες επηρεάζονται και από γενετικούς παράγοντες». Έτσι είναι σαφές ότι οι ποικίλοι παράγοντες των κοσμικών ακτινοβολιών που επιδρούν κατά τη στιγμή της συλλήψεως αλλά και στη διάρκεια της κυήσεως, είναι δυνατόν να επηρεάζουν τη ζωτικότητα του εμβρύου δια μέσου γενετικών μεταβολών, οι οποίες αργότερα έχουν σαν αποτέλεσμα την ασθένεια.

Ένας από τους πλέον διακεκριμένους υποστηρικτές του Jonas ήταν ο Ούγγρος Dr Endre Magyari ειδικός του διαστήματος, αστροφυσικός του Ουγγρικού Ινστιτούτου Τηλεπικοινωνιακών Ερευνών, ο οποίος έκανε ευρύτατες αστρονομικές και αστροφυσικές έρευνες στα συμπεράσματα του Jonas, μάλιστα δε έγραψε και μία ευνοϊκή εισαγωγή στο βιβλίο του Jonas «Ο προκαθορισμός του φύλου ενός παιδιού», όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Έτσι μπορούμε να καταλάβουμε πως ένα ουράνιο σώμα μπορεί να επηρεάζη τις μέσες κανονικές φυσικές σχέσεις της ζωής πάνω σε ένα άλλο ουράνιο σώμα, σε όλα τα επίπεδα μέχρι και τη ζωή, τη δομή και την ανάπτυξη του κυττάρου. Αυτό μας δίνει ένα σκελετό που βασίζεται σε φυσικές αρχές και επίσης μια απτή εξήγηση των στατιστικών ευρημάτων του Jonas σχετικά με τη γέννηση, τη σύλληψη και την ανάπτυξη του εμβρύου».

Πριν 2500 χιλιάδες χρόνια ο Αριστοτέλης ανέπτυσσε τη θεωρία της επιδράσεως των αστέρων στις γεννήσεις και στις αυξήσεις: «Η Σελήνη δε είναι η αρχή δια την προς τον Ήλιον κοινωνίαν και την μετάληψιν εξ αυτού του φωτός, είναι δηλαδή αύτη ένας μικρός Ήλιος διο αύτη συμβάλλει εις πάσας τας γενέσεις και τας τελειοποιήσεις. Διότι εκ της επιδράσεώς της προκύπτουν διακυμάνσεις της θερμοκρασίας και του ψύχους, αι συμμετρίαι των οποίων συμβάλλουν εις πάσας τας γενέσεις και ακολούθως εις τας φθοράς. Η θερμότης δε και η ψυχρότης έχουν άμεσον εξάρτησιν εκ του ηλίου και της Σελήνη ς, αφού η αρχή και το πέρας αυτών ρυθμίζεται υπό των αστέρων. Διότι καθώς βλέπομεν και την θάλασσαν και την κατάστασιν των υγρών, εν γένει να ηρεμή ή να μεταβάλλεται από την στάσιν ή την κίνησιν των ανέμων, όπερ εξαρτάται από την περίοδον της Σελήνη ς και του ηλίου, ούτω και τα εν αυτοίς ευρισκόμενα ακολουθούν κατ’ ανάγκην τας κινήσεις των άστρων. Κατ’ αναλογίαν εννοεί τις και τας των δευτερευόντων (δηλ. ανέμων, γης, θαλάσσης) κινήσεις εν σχέσει με τας των κυριοτέρων (δηλ. ηλίου, Σελήνη ς και λοιπών αστέρων). Διότι ζωή τις είναι πνεύματος και γένεσις και φθίσις. Δυνατόν δε η αιτία της περιφοράς των άστρων να είναι άλλη τις. Η δε φύσις τείνει πάντοτε να αριθμή τους αριθμούς αυτών της γενέσεως και της τελευτής, αλλά δεν ακριβολογεί λόγω της αοριστίας και ασταθείας της ύλης και δια την πολυαριθμίαν των φυσικών αρχών, αι οποίαι πολλάκις εμποδίζουν τας κατά φύσιν γενέσεις και φθοράς και γίνονται αιτία των παρά φύσιν συμπιπτόντων». (Αριστοτέλους, Περί ζώων Γενέσεως, Βιβλ. Δ, 777b,778a).

Ο Dr Magyari διατείνεται ότι η θερμο-βαρυτική του άποψη, που έλεγε ότι έχει αποδειχθή από μια μεγάλη σειρά πειραμάτων, μπορούσε να δώση μια εξήγηση για πολλά από τα φυσικά φαινόμενα με τους ασαφείς ορισμούς που αναφέραμε προηγουμένως. Είναι αυτός που συνέλαβε την ιδέα ότι υπάρχει ένα περίβλημα από δονητικά σωματίδια γύρω από όλα τα πράγματα, ζωντανά και μη, γύρω από όλα τα σώματα, τις μάζες και τους πλανήτες. Αναπτύσσοντας μια περίπλοκη θεωρία που βασίζεται στο μηχανισμό του «διπλού αιθέρα», κάνει την υπόθεση ότι καθώς κινούνται οι πλανήτες, αυτά τα δονητικά περιβλήματα αλλάζουν και μέσα από αυτές τις μεταβολές οι πλανήτες μπορούν να επηρεάζουν ο ένας τον άλλο καθώς και τη ζωή πάνω στη γη, από τα μόρια μέχρι τον άνθρωπο. Μολονότι μέχρι τώρα δεν έχει βρεθή πειραματικά καμμιά σαφής αιτιολογική εξήγηση για τα ευρήματα του Dr Jonas, ο Dr Magyari πιστεύει ότι αυτό οπωσδήποτε δεν είναι λόγος για να τα αγνοήσουμε.

Ο Jonas ανέπτυξε τη θεωρία των βιολογικών ρυθμών του ανθρώπου κατά την οποία αυτοί αρχίζουν κατά τη στιγμή της δημιουργίας, εν προκειμένω κατά τη στιγμή της συλλήψεως, και βρήκε ότι οι κύκλοι αυτοί συνδέονται με τη φυσική ζωτικότητα του ατόμου όπως επίσης συνδέονται μυστηριωδώς και με την κληρονομικότητά του, θεωρίες που σήμερα ευρύτατα μελετά η βιολογία.

Βέβαια της θεωρίας αυτής προηγήθηκε ο Dr Gustav Stromberg, παγκοσμίου φήμης αστρονόμος που ήταν ο πρώτος που πρότεινε την ιδέα των ρυθμών και συχνοτήτων. Βασίσθηκε στην ιδέα ότι η δομή των ζωντανών οργανισμών καθορίζεται από «κυματικά συστήματα» ή από παλλόμενα ηλεκτρομαγνητικά πεδία τα οποία κατά μίαν έννοιαν φαίνεται να είναι η μήτρα που δίνει στην ύλη τη μορφή της και το σχήμα της, οργανώνοντας τα μόρια στις περίπλοκες μορφές των φυτών των ζώων και των ανθρώπων. Ποιά είναι η λογική που συνιστά την επούλωση των τραυμάτων ή την αρχική συμμετρική επανάπλαση των κατεστραμμένων οργάνων του σώματος, αν δεν ενυπάρχη ένα σταθεροποιητικό ενεργειακό πρότυπο που είναι υπεύθυνο γι’ αυτή τη διαμόρφωση των ζωντανών ιστών; Ο Dr Stromberg παρομοιάζει τα γονίδια με τους υγρούς απεριοδικούς κρυστάλλους και ισχυρίζεται ότι είναι δυνατόν το ενεργειακό πρότυπο των γονιδίων, να καθορίζη το ενεργειακό πρότυπο των δυναμικών πεδίων και επομένως και την μορφή του υλικού σώματος.

Ο Jonas για να εξηγήση τη σχέση της ζωτικότητας του ανθρώπου, ισχυρίζεται ότι οι σχηματισμοί του σύμπαντος αποτελούν ένα μέρος του εκμαγείου που σχηματίζει τα πρότυπα συχνοτήτων του ανθρώπου στην αρχή της ζωής του, στην εκκίνησή του, στη σύλληψή του με άλλα λόγια, και ακριβώς αυτό το πρότυπο μπορεί να είναι ο δείκτης της ζωτικότητας και δεν αποκλείεται η διαμόρφωση αυτή των προτύπων του σύμπαντος να επιτυγχάνεται δια μέσου των ζώντων δυναμικών πεδίων. Παράλληλα ο Dr Stromberg διετύπωσε την άποψη ότι δεν υπάρχουν στερεά σωματίδια, παρά μόνον ενεργειακά πεδία τα οποία διέπουν τη δραστηριότητα των φαινομενικών σωματιδίων και είναι η βασική δομή αυτών.

Ο Jonas φρονεί ότι κατά τη δημιουργική στιγμή της συλλήψεως ο άνθρωπος δέχεται μια βασική ώση από το σύμπαν, ένα είδος δονητικού φάσματος, που ως ένα βαθμό θα είναι μόνιμο σε σχέση με τον οργανισμό του. Από τη στιγμή που ενώνεται το σπερματοζωάριο με το ωάριο για τη δημιουργία μιας καινούργιας ζωής, τα οργανωτικά δυναμικά πεδία του γονιμοποιημένου ωαρίου, δέχονται ένα σήμα εκκινήσεως από τις συχνότητες των ενεργειακών κυματικών προτύπων του σύμπαντος κατά τη στιγμή της συλλήψεως, οπότε αρχίζουν να εκτελούν τους ιδιαίτερα ατομικούς κύκλους που δημιουργούν και εξελίσσουν τη ζωή που συλλαμβάνεται εκείνη τη στιγμή, καθορίζοντας με τον τρόπο αυτόν την περαιτέρω δομήκαί εξέλιξή της.

Την άποψη αυτή ανευρίσκουμε αποτυπωμένη στον Περί Ειμαρμένης διάλογο του Γρηγορίου Νύσσης μετά φιλοσόφου στην Κωνσταντινούπολη ο οποίος λέγει: «Έκαστος λοιπόν των ερχομένων εις την ζωήν αποσπάσας από την απορροήν αυτήν (της ενεργείας των εμπλεκομένων αστέρων), το μόριον το οποίον θα του τύχη κατά την χρονικήν του στιγμήν, γίνεται εκείνο το οποίον προεμύνησε και επετέλεσεν η ιδιότης εκείνου του μορίου. Διότι κατά πάσαν ανάγκην, όπως εις το εκμαγείον της σφραγίδος επάνω εις τον νεκρόν αποτυπώνεται το ανάγλυφον είδος, ούτω και εις τον βίον του ανθρώπου τυπώνεται η ιδιότης εκείνου του μορίου της από τα άστρα απορρεούσης δυνάμεως με το οποίον θα συμπέση και γίνεται εκείνο το οποίον είχε μέσα της η μοίρα της απορροίας την οποίαν απέσπασεν ευθύς μόλις ήλθεν εις την ζωήν. Άπαξ σφραγισθείς με αυτήν κατά την ενυπάρχουσαν εκεί δύναμιν, αναγκαίως συμμορφώνεται κατά το είδος του βίου προς αυτήν, ενεργών ή πάσχων εκείνα, των οποίων τας αρχάς ή τας αιτίας κατέβαλεν η πρώτη συνάντησις της αστρικής εκείνης απορροής». Γρηγορίου Νύσσης: Κατά Ειμαρμένης.

Αλλά δεν είναι μόνο οι Drs Jonas και Stromberg που ανέπτυξαν τη θεωρία των δυναμικών πεδίων. Ανάλογες μελέτες έγιναν και από τον Dr Harold Burr νευροανατόμο και εμβρυολόγο του πανεπιστημίου του Yale ο οποίος απέδειξε τη θεωρία ότι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί περιβάλλονται και ελέγχονται από ηλεκτροδυναμικά πεδία τα οποία είναι σαν ένα είδος ηλεκτρονικού καλουπιού που δίνει στο σώμα τη μορφή του και τα οποία επηρεάζονται από τον Ήλιο και τη Σελήνη . Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής έδειξαν ότι τα ηλεκτροδυναμικά αυτά πεδία συμμετέχουν στην ωορρηξία, η οποία ανιχνεύθηκε με ηλεκτρικό τρόπο. Έτσι αφού είναι δυνατή η ανίχνευση των αλλαγών στο ενεργειακό περίβλημα που περιβάλλει το ανθρώπινο σώμα γιατί να μην είναι δυνατή και η ανίχνευση της ωορρηξίας κατά το χρόνο της φάσεως Ηλίου–Σελήνης;

Από το βιβλίο του Ν. Καμπάνη, Στοιχείωσις Αστρολογική

Ενέργεια μεγάλης ισχύος, ακτινοβολίας και ταχυκίνητων σωματιδίων εκπέμπεται από τον ήλιο καθώς τεράστιες εκρήξεις λαμβάνουν χώρα και διαχέονται στο διάστημα, επηρεάζοντας το μαγνητικό πεδίο και τον ατμοσφαιρικό ηλεκτρισμό της γης. Αυτές οι εκρήξεις είναι αλληλένδετες με τις ηλιακές κηλίδες, τις άλλως καλούμενες σκοτεινές περιοχές της επιφανείας του ηλίου, που πολλές φορές καταλαμβάνουν σε έκταση εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η δραστηριότητα αυτή των ηλιακών κηλίδων που ανέρχεται στο μέγιστο δυναμικό της ανά 11,5 χρόνια, εξαπολύοντας τεράστιες ποσότητες ενέργειας, είναι δυνατόν να μην ασκή επιρροή στη γη και στην κάθε είδους μορφή ζωής επάνω σ’ αυτήν;

Στο Ινστιτούτο Κλινικής Φυσιολογίας του Κιέβου έχει αποδειχθή ότι οι βιοενέργειες που κυκλοφορούν κατά μήκος των σημείων του βελονισμού επάνω στο δέρμα αντιδρούν ακαριαία στις δραστηριότητες του ηλίου όπως είναι οι ηλιακές εξάρσεις. Τη στιγμή που ξεσπά μια ηλιακή έξαρση, τα ηλεκτρικά δυναμικά των σημείων βελονισμού του δέρματος αυξάνονται. Το δέρμα αντιδρά ουσιαστικά ταυτόχρονα με τα συμβάντα που συμβαίνουν στον ήλιο πριν φθάσουν στη γη τα κοσμικά σωματίδια που απελευθερώνονται από την έκρηξη, πράγμα που συμβαίνει μια μέρα αργότερα. Δε θα ήταν παράλογο να υποθέσουμε ότι αυτές οι βιοενέργειες που χαρτογραφήθηκαν πρόσφατα, μπορεί να είναι το μέσο με το οποίο ο ήλιος και η σελήνη επηρεάζουν το γεννητικό σύστημα και παίζουν κάποιο ρόλο στον καθορισμό της ανθρώπινης γονιμότητας, σύμφωνα με τα όσα προτείνει ο Dr Jonas. Ακόμη και αν αποδειχθή ότι η υπόθεση του Jonas είναι λάθος, οι νέες έρευνες γύρω από τη φύση και την επιρροή των βιοενεργειών μπορεί να μας βοηθήσουν να δώσουμε απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματα για την ανθρώπινη γονιμότητα που έχουν παραμείνει άλυτα από πολύ παλιά.

Ο Dr Podshibyakin που ερεύνησε σε ευρύ φάσμα την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας ισχυρίζεται ότι «είναι αναγκαίος ο συντονισμός όλων όσων γίνονται από τον άνθρωπο στη βιολογία, την ιατρική και τη χημεία, με τη δραστηριότητα του ηλίου. Αν δεν λάβουμε υπ’ όψιν μας την επίδραση αυτή σε κάθε μορφή ζωής στη γη, δεν θα είναι δυνατή η ύπαρξη διαρκούς και επιτυχούς προόδου όχι μόνο στην επιστήμη αλλά και στην τεχνολογία».

Οι μελέτες του Ρώσσου ιστορικού Dr Alexander Chijevsky, για την επίδραση των ηλιακών κηλίδων είχε σαν αποτέλεσμα τη στατιστική καταγραφή μιας σειράς πολέμων, επαναστάσεων, πολιτικών ταραχών, μεταναστεύσεων και επιδημιών, που φαίνονταν να σχετίζονται με ποσοστό 72% κατά τις περιόδους της έντονης δραστηριότητας των ηλιακών κηλίδων.

Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και ο Dr Abbe Moreux ο οποίος αφού παρακολούθησε την επίδραση του ηλίου επί των οργανισμών, σχημάτισε την πεποίθηση ότι οι μαγνητικές θύελλες που οφείλονται στον ήλιο, εξασκούν σαφή επίδραση στο νευρικό σύστημα, οδηγούμενος έτσι στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσε να υπάρχη συνάρτηση των κηλίδων του ηλίου και των πολέμων, ώστε να προαγγείλη με βεβαιότητα την πιθανότητα πολέμου κατά το 1914-1915, στη Γενική Συνέλευση της Εταιρείας των Επιστημόνων στις Βρυξέλλες το 1910.

Ο Ήλιος εκλύει τεράστιες ποσότητες ενέργειας υπό μορφή θερμικών και φωτεινών ακτινοβολιών. H παρατήρηση των ηλιακών κηλίδων, έφερε στο φως σημαντικά στοιχεία, αποδεικνύοντας ότι ασκείται επίδραση στην πρόκληση των σεισμών και των καταστροφών των ορυχείων λόγω αναφλέξεως μεθανίου, γεγονός που επιβεβαίωσε ο Dr Martini μελετώντας τις καταστροφές των ανθρακωρυχείων του Ruhr, την αιτιολογία των οποίων απέδωσε σε αναιτιολόγητα ανθρώπινα σφάλματα, κατά τις ημέρες που ακολουθούν τις ηλιακές εξάρσεις. Ομοίως η παρατήρηση των ηλιακών κηλίδων επιβεβαιώνει την επίδραση και επί του ανθρωπίνου οργανισμού, προκαλώντας νευραλγίες, υποτροπές νόσων, αρθριτικές και άλλες κρίσεις. Οι γιατροί Faure και Sardou καταδεικνύουν την σχέση των ηλιακών κηλίδων επί των επιδημιών και επί της εκδηλώσεως χρονίων νοσημάτων.

Ο Dr Chijevsky οργάνωσε μια πολύπλευρη έρευνα των επιδράσεων που ασκούν οι ρυθμοί του ηλίου επάνω στους ρυθμούς της φύσεως. Όταν αυξάνονταν η δραστηριότητα του ηλίου, εμφανίζονταν ασθένειες όχι μόνο στο φυτικό και ζωϊκό βασίλειο αλλά και στους ανθρώπους, με έξαρση των κρουσμάτων χολέρας, τυφοειδούς πυρετού και λοιμωδών νόσων. Η μεγάλη επιδημία της γρίππης και της πανώλης του 1918, συνέβη κατά τη διάρκεια έντονης ηλιακής δραστηριότητας. Απέδειξε επίσης με πειράματα ότι κατά την αύξηση των ηλιακών εκρήξεων, παρατηρήθηκε έντονη αναπαραγωγή ορισμένων βακτηριδίων, ενώ μαζί με τον Dr Velkhover ανεκάλυψε ότι ορισμένα βακτηρίδια αλλάζουν χρώμα ακριβώς πριν από μια ηλιακή έκρηξη.

Το Ιατρικό Κολλέγιο Tomsk και ο Dr Anatoli Podshibyakin του Ινστιτούτου Κλινικής Φυσιολογίας του Κιέβου, έκαναν πολυετείς παρατηρήσεις και απέδειξαν ότι τα ανθρώπινα ανακλαστικά παρουσιάζουν αισθητή βραδύτητα κατά τις περιόδους της έντονης ηλιακής δραστηριότητας σε σχέση με τις ημέρες ηρεμίας του ηλίου, γεγονός που αιτιολογεί την αύξηση των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων και που επιβεβαιώνεται από επιστήμονες πολλών χωρών, οι οποίοι κατέγραψαν τον τετραπλασιασμό των ατυχημάτων, τη δεύτερη μέρα μετά τις ηλιακές εξάρσεις. Ο Dr Rheinhold Reiter μελετώντας τα αρχεία της κυκλοφορίας για ένα χρόνο στη Βαυαρία τεκμηρίωσε ότι κατά τις ημέρες που ακολουθούν τις ηλιακές εξάρσεις, παρατηρείται μια αύξηση των ατυχημάτων κατά 10%.

Αλλά και οι στατιστικές μελέτες και παρατηρήσεις του Διεθνούς Ινστιτούτου Κοσμοβιολογίας της Νίκαιας επιβεβαιώνουν ότι κατά την περίοδο των ηλιακών κηλίδων αυξάνονται κατά τρόπον ασυνήθη οι αυτοκτονίες, οι βίαιοι θάνατοι, τα άνευ σοβαράς αιτίας εγκλήματα, ιδίως τα αυτοκινητιστικά, αεροπορικά ή σιδηροδρομικά ατυχήματα, που οφείλονται κυρίως στην πιθανότητα των νευρικών διαταραχών, που έχουν σαν αποτέλεσμα την υπερδιέγερση ή την ελάττωση των φυσιολογικών αντανακλαστικών. Ο Dr Raphael Dubois επισημαίνει ότι είναι αισθητή η επίδραση του Ηλίου στην κοινωνική ζωή των ανθρώπων, προβάλλοντας τις στατιστικές που μαρτυρούν ότι κατά τον Ιούνιο συμβαίνουν τα περισσότερα αισθηματικά εγκλήματα, οι βιασμοί και οι πάσης φύσεως δολοφονίες, ενώ οι αυτοκτονίες και οι μονομαχίες συμβαίνουν συχνότερα κατά την άνοιξη.

Ο πρώτος που μελέτησε την επίδραση των ηλιακών κηλίδων επί του αίματος ήταν ο Γιαπωνέζος καθηγητής και αιματολόγος Maki Takata. Με την βοήθεια ενός γυναικολογικού τέστ που επενόησε και το οποίο εφαρμόζεται διεθνώς, απέδειξε μετρώντας τον ρυθμό πήξεως του λευκώματος του αίματος ότι όταν αυξάνονται οι κηλίδες η ταχύτητα πήξεως ήταν μεγαλύτερη.

Σε ανάλογα συμπεράσματα καταλήγουν και οι γιατροί των Γερμανικών κλινικών του Μονάχου και του Innsbruck, που παρετήρησαν επανειλημμένως ότι οι λεγόμενοι άνεμοι Foen, δημιουργούν ανιχνεύσιμα ηλεκτρομαγνητικά αποτελέσματα που προκαλούν αύξηση της πηκτικότητας του αίματος ενώ η Σοβιετική Ακαδημία Επιστημών του Leningrad, αναφέρει ότι οι Ηλιακές ακτινοβολίες επιδρούν στο ανθρώπινο αίμα και το κάνουν πιο παραγωγικό σε δραστηριότητα.

Γιατροί του σανατορίου του Sochi της μαύρης Θάλασσας, με επικεφαλής τον Dr Nikolas Schultz, έκαναν επισταμένες αιματολογικές έρευνες κατά την περίοδο των ηλιακών κηλίδων και παρετήρησαν μια αφύσικη αύξηση των λεμφοκυττάρων και μια σημαντική μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων. Ο Dr Perrier στις έρευνές του βρήκε σαφή την επίδραση του ηλίου επί του σκελετού, επί του αναπνευστικού συστήματος, επί του μυϊκού, επί του πεπτικού, επί της κυκλοφορίας του αίματος, επί της γενετησίου ζωής και τέλος επί του νευρικού συστήματος.

Γιατροί από τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Ρωσσία αναφέρουν ότι οι καρδιακές προσβολές συμπίπτουν με την ηλιακή δραστηριότητα. Ο διευθυντής της επιτροπής υγείας του νοσοκομείου Sochi καθηγητής N. Romensky κατέγραψε ότι κατά το διάστημα Φεβρουαρίου-Αυγούστου 1956 έτος κατά το οποίο συνέβησαν με μεγάλη συχνότητα ηλιακές εκρήξεις, ο αριθμός των καρδιαγγειακών επιπλοκών τριπλασιάσθηκε. Συγκεκριμένα στις 18 Μαΐου του ιδίου έτους σύμφωνα με το αστεροσκοπείο της Ρωσσικής Ακαδημίας παρατηρήθηκαν τρεις γιγάντιες ηλιακές εκρήξεις γεγονός που δεκαπλασίασε τις καρδιαγγειακές προσβολές. Τα μόρια που εκτοξεύτηκαν από τον ήλιο προς τη γη με ταχύτητα 10000 μιλίων ανά δευτερόλεπτο και έφθασαν στις 18 Μαΐου προκάλεσαν τις ξαφνικές καρδιακές προσβολές.

Τα «Σύνορα της Επιστήμης» στην έρευνά τους για τον άνθρωπο και τον ηλεκτρομαγνητισμό, αναφέρουν ότι ο καθηγητής Koehler, αποδεικνύει ότι το ανθρώπινο νευρικό σύστημα μοιάζει να λειτουργή σαν κεραία λήψεως, ευαίσθητη στα κύματα ενεργείας της ατμοσφαίρας, εκ του γεγονότος ότι κατά την περίοδο των ηλιακών εκρήξεων, μερικές ακτινοβολίες όπως οι ακτίνες Χ, φθάνουν στη γη με την ταχύτητα του φωτός, δηλαδή πιο γρήγορα από ότι τα μόρια που επηρεάζουν τον καιρό και οι αντιδράσεις σ’ αυτές τις ταχύτατες εκπομπές λαμβάνονται από το νευρικό σύστημα που είναι ευαίσθητο στα ενεργειακά αυτά κύματα της ατμόσφαιρας και επηρεάζουν μερικούς ανθρώπους σωματικά.

Η φαρμακευτική εταιρεία Knoll στο Orange New Jersey, αναφέρει στο φυλλάδιο ειδήσεων «Νοσοκομειακή Εστία» ότι: «τα ουράνια σώματα φέρνουν ευδιάκριτα αποτελέσματα επάνω στην οργανική ύλη και παρ’ όλους τους στατιστικούς γρίφους της εποχής μας, θα αποδειχθή τελικά με ακρίβεια με ποιούς τρόπους τα μαγνητικά πεδία της οργανικής ύλης, μπορούν να αλληλοεπηρεάζονται με τα μαγνητικά πεδία του περιβάλλοντος».

Ο διηνεκής αόρατος και αθόρυβος βομβαρδισμός της γης με Κοσμικές ακτίνες, παρόμοιων με μικρούς κεραυνούς, μετρήθηκε από τους επιστήμονες με διάφορα όργανα ακόμη και με φωτογραφικές πλάκες. Ο Immanuel Velikovsky στο βιβλίο του «Κόσμοι σε Σύγκρουση», εκφράζει τη θέση ότι ο Δίας εκπέμπει ηχητικό θόρυβο όπως ο ήλιος και τα άστρα. Ενώ στην αρχή δεν έγινε παραδεκτός, θεωρηθείς γελοίος, αργότερα δυό επιστήμονες του Institute of Cornwall, επιβεβαίωσαν τους ισχυρισμούς του, ενώ στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και ο Αμερικανικός Οργανισμός Επιστημονικής Προόδου στο Montreal, στην αναφορά της πρώτης Ιανουαρίου του 1965, «Προγνωστικά για τα Μηνύματα του Διος». Ο Velikovsky αναφέρει επίσης τη βλαβερή επίδραση της πυρρόχρου σελήνης επί των νεαρών βλαστών, την επωφελή δράση των κομητών στην ποιότητα των οίνων, τις γνωστότερες αλλοιώσεις τις οποίες προξενεί ο ήλιος επί των χλωροφυλλοκόκκων των φύλλων του φυτικού βασιλείου, όπως και στην ανάπτυξη μερικών κατώτερων οργανισμών.