ebertin

Comments

admin_Nickos's picture

Click για περισσότερα

Ἡ Κοσμοβιολογία εἶναι ὅρος ποὺ ἐπινοήθηκε απὸ τον Βιεννέζο γιατρὸ Dr. Friedrich Feerhow καὶ συστηματοποιήθηκε ἀπὸ τὸν Γερμανὸ Reinhold Ebertin, ἱδρυτὴ καὶ διευθυντὴ τῆς Kosmobiologischen Akademie Aalen τῆς Δυτικῆς Γερμανίας, εἶναι ἕνας νεότατος κλάδος τῆς βιολογίας ποὺ ἀσχολεῖται μὲ τὴ μελέτη τῆς ἐπιδράσεως τῶν κοσμικῶν ἀκτίνων καὶ τῶν ἡλιακῶν κηλίδων ἐπάνω σὲ κάθε μορφὴ ζωῆς στὴν ἐπιφάνεια τῆς γῆς καὶ ἀποτελεῖ μιὰ νέα μέθοδο ἀστρολογικῶν ὑπολογισμῶν ποὺ ἐξετάζουν γενικώτερα τὴ σχέση τοῦ σύμπαντος μὲ τὴ ζωὴ στὴ γῆ, διατηρώντας κάποια βασικὰ στοιχεῖα τῆς ἀρχαίας ἀστρολογίας ὅπως εἶναι οἱ θέσεις τῶν πλανητῶν καὶ οἱ γωνίες ποὺ σχηματίζονται μεταξύ τους, κυρίως ὅμως μελετᾶ καὶ ἐξετάζει τὶς σχέσεις τῶν γωνιακῶν ἀποστάσεων τῶν πλανητῶν καὶ τῶν ἐπιδράσεων ποὺ ἀσκοῦν οἱ σχέσεις αὐτὲς ἐπάνω στοὺς ζωντανοὺς ὀργανισμοὺς τῆς γῆς καὶ ἰδίως στοὺς ἀνθρώπους, περαιτέρω δὲ ἡ Ἀστροβιολογία, ὄνομα ποὺ δόθηκε ἀπὸ τὸν Rene Berthelot, στὸν κλάδο αὐτὸν τῆς βιοχημείας, εἶναι κλάδοι στοὺς ὁποίους μελετῶνται ἤδη τὰ φαινόμενα αὐτὰ σχεδὸν σὲ ὅλα τὰ πανεπιστήμια τοῦ κόσμου.

Ὁ ὅρος τῆς Κοσμοβιολογίας δόθηκε τὸ 1914 ἀπὸ τὸν Βιεννέζο γιατρὸ Dr. Friedrich Feerhow (ψευδώνυμο τοῦ Dr. Wehofer). Μὲ τὸν ὅρο αὐτὸ ἐννοοῦσε ὅτι ἡ ἀστρολογία ἔπρεπε νὰ βγῆ ἀπὸ μιὰ μονόπλευρη συμβολική, μυθολιθικὴ καὶ πρὸς τὸ πεπρωμένο προσανατολισμένη μορφὴ καὶ νὰ ἀσχοληθῆ μὲ τὶς φυσικὲς ἐπιστῆμες καὶ θεωρίες. Κοσμοβιολογία σήμαινε γιὰ τὸ γιατρὸ τῆς Βιέννης Dr. Wehofer τὴ διερεύνηση τῶν φυσικῶν καὶ ἐπιστημονικῶν ἀστρολογικῶν φαινομένων, δηλαδὴ κάτι πέρα ἀπὸ τὴ συνήθη συμβολικὴ ὄψη τῆς ἀστρολογίας ποὺ μέχρι τότε εἶχε διατυπωθῆ.

Ἕνας τῶν σημαντικοτέρων πρωτοπόρων τῆς ὁλοκληρωμένης κοσμοβιολογικῆς θεωρίας ἦταν ὁ Reinhold Ebertin, ὁ ὁποῖος δέχθηκε αὐτὸν τὸν ὅρο ἤδη πρὶν τὸ δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο γιὰ νὰ ἀντιπαραταχθῆ ἀπέναντι στὴν κακῶς νοουμένη καὶ ἐκφραζομένη ἀστρολογία ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ διατυπώση μιὰ ὁλοκληρωμένη φιλοσοφικὴ καὶ θεωρητικὴ ὄψη ἡ ὁποία ἦταν πέρα ἀπὸ τὴν παραδοσιακὴ μορφὴ τῆς ἀστρολογίας.

Ὁ Ebertin (1901-1988) γιὸς τῆς γνωστῆς γραφολόγου, ἀστρολόγου Elsbeth Ebertin (1880-1944) καὶ πατέρας τοῦ Dr. Baldur Ebertin τὸ ἔργο τοῦ ὁποίου συνεχίζει καὶ ἐπεκτείνει ὅπως καταδεικνύεται στὰ βιβλία του Das ABC der Kosmobiologie, Vom kosmischen Symbol zur ganzheitlichen Deutung, und Das karmische Gedächtnis - Reinkarnation und neues Bewußtsein. (Ebertin-Institut Publikationen). (Τὸ ABC τῆς Κοσμοβιολογίας, Ἀπὸ τὸ Κοσμικὸ σύμβολο στὴν Ὁλικὴ Ἑρμηνεία καὶ Ἡ Καρμικὴ Μνήμη-Μετενσάρκωση καὶ Νέα Συνείδηση). Μετὰ τὴν ἵδρυση τοῦ Ἐκδοτικοῦ Οἴκου του (Ὀκτώβριος 1928) στὸ Erfurt ἐπεκτάθηκε περισσότερο ἡ συμβουλευτικὴ δημοσιογραφικὴ καὶ συγγραφικὴ δραστηριότητα τοῦ R. Ebertin.

Ὁ Ebertin, ἀποστασιοποιήθηκε ἀπὸ τὴ σχολὴ τοῦ Witte, τὴν ὀνομαζόμενη «The Hambourg School» ποὺ λειτουργοῦσε ἀπὸ τὸ 1920 στὴ Γερμανία καὶ διεμόρφωσε μιὰ ἁπλουστευμένη ἀστρολογικὴ ἐπιστήμη ἀλλὰ ἐν τούτοις σαφῆ καὶ ἀκριβῆ τὴν ὁποία ἀποκάλεσε Κοσμοβιολογία. Ὁ Ebertin, ἔκανε μιὰ μεγάλη προσπάθεια γιὰ νὰ ἐκσυγχρονίση καὶ νὰ ἀναδομήση τὴν ἀστρολογία ὥστε νὰ ἐπανακτηθῆ ὁ σεβασμὸς ὡς πρὸς τὴν ἀξιοπιστία της. Ἔτσι ἀποδεχθεὶς τὸν ὅρο Κοσμοβιολογία, τὸν ἐπεξέτεινε καὶ τὸν συστηματοποίησε στὶς μεθόδους τῶν ἐργασιῶν καὶ τῶν ἐρευνῶν του, ὥστε νὰ προσφέρη μιὰ νέα εὐκαιρία ἀναβιώσεως τῆς ἀρχαίας αὐτῆς ἐπιστήμης καὶ τέχνης, ἡ ὁποία παρέχει μιὰ ἄποψη ἑρμηνείας τῆς ὑπάρξεώς μας στὴ γῆ ὑπὸ τὴ θεϊκὴ καθοδήγηση.

Ὁ Ebertin ἔκανε διάφορες θεμελιώδεις ἀναθεωρήσεις τῆς παραδοσιακῆς ἀστρολογίας, κυρίως ὅμως ἐπαναξιολόγησε τὴν παραδοσιακὴ ταξινόμηση τῶν ἁρμονικῶν καὶ δυσαρμονικῶν πλανητικῶν ὄψεων, γεγονὸς ποὺ θεωρεῖται ὡς τὸ πλέον ἀξιοσημείωτο. Ἡ ἑστίαση στὶς «πλανητικὲς εἰκόνες», οἱ κοσμικοὶ ἀστερισμοὶ καὶ ἡ ἐκτενὴς χρήση τῶν μεσαίων σημείων εἶναι χαρακτηριστικὰ στοιχεῖα ποὺ διερευνᾶ ἡ Κοσμοβιολογία. Ἔτσι ἀναπτύχθηκε ἕνας ἐπιστημονικὸς κλάδος ποὺ ἐρευνᾶ τοὺς πιθανοὺς συσχετισμοὺς μεταξὺ τοῦ κόσμου καὶ τῆς ὀργανικῆς ζωῆς, καὶ τὰ ἀποτελέσματα τῶν κοσμικῶν ῥυθμῶν καὶ τῆς ἀστρικῆς κινήσεως στὸν ἄνθρωπο.

Ἡ Κοσμοβιολογία δίνει ἔμφαση στὴν ἔρευνα τῶν ποσοτικῶν καὶ στατιστικῶν παρατηρήσεων καὶ ἰδιαίτερη προσοχὴ στὴ συγκριτικὴ μέθοδο, μὲ βάση τὴν ὁποία μελετᾶται ἡ καταγραφὴ τῶν ὅμοιων περιπτώσεων ποὺ συγκεντρώνονται, προκειμένου νὰ ἀπομονώσουν τοὺς κοινοὺς παράγοντες καὶ τὰ κοινὰ στοιχεῖα. Στὴν πραγματικότητα, ἡ Κοσμοβιολογία εἶναι περισσότερο διαδεδομένη ὡς «Οὐράνιος Ἀστρολογία», ἕνας ὅρος ποὺ πλάθεται στὶς ΗΠΑ καὶ ποὺ διδάσκεται ἀρχικὰ στὴ δεκαετία τοῦ 50 καὶ στὴ δεκαετία τοῦ 60 ἀπὸ τὸν Hans Niggeman στὴ Νέα Ὑόρκη.

Ἡ Κοσμοβιολογία δὲν χρησιμοποιεῖ τοὺς Transneptunian πλανῆτες, (οἱ ὁποῖοι εἶναι ἕνα σύνολο ὀκτὼ ὑποθετικῶν πλανητῶν ποὺ εἰσηγήθηκε ὁ Γερμανὸς ἀστρολόγος Alfred Witte γιὰ νὰ αἰτιολογήση τὰ ἀνεξήγητα ἀστρολογικὰ φαινόμενα ποὺ παρατηροῦσε γιὰ πολλὰ ἔτη. Οἱ τέσσαρες τῶν πλανητῶν αὐτῶν ὑπολογίσθηκαν ἀπὸ τὸν Witte (Cupido, Hades, Zeus, Kronos), ἐνῶ οἱ ἄλλοι τέσσαρες (Apollon, Admetos, Vulcanus καὶ Poseidon), ἀπὸ τὸν μαθητή του καὶ συνεργάτη του Friedrich Sieggrun, ἱδρυτὴ τοῦ Hamburg «Kepler Circle»), οὔτε τὸ σύνθετο σύστημα τῶν πλανητικῶν ὄψεων ἀλλὰ τὰ ἄμεσα καὶ ἔμμεσα μεσαία σημεῖα (μεσοδιαστήματα), καὶ ἀγνοεῖ τὸ σύστημα τῶν οἴκων. (Reinhold Ebertin, Combination of Stellar Influences καὶ Applied Cosmobiology, τοῦ ἰδίου). Ἡ Κοσμοβιολογία ἔχει τὶς ρίζες της στὴν ἱστορικὴ συνειδητοποίηση τῆς ἑνότητας τοῦ κόσμου καὶ τῆς ἀναλογίας τοῦ μικροκόσμου μετὰ τοῦ μακροκόσμου. («τὸ πρὸς τὰ κάτω ἀναλογεῖ τὸ πρὸς τὰ ἄνω καὶ τὸ πρὸς τὰ ἄνω εἶναι ἀνάλογον τῷ πρὸς τὰ κάτω πρὸς ἐπιτέλεσιν τῶν θαυμασίων του Ἑνὸς μόνου πράγματος». Ἑρμοῦ Τρισμεγίστου. Σμαράγδινος Πίναξ, προτροπὴ 2).

Τὸ κύριο ἔργο τοῦ Ebertin, Συνδυασμὸς τῶν ἀστρικῶν ἐπιρροῶν, συγκαταλέγεται, ἀπὸ τὴν πρώτη ἔκδοσή του τὴ δεκαετία τοῦ 30, στὰ περισσότερο μελετημένα ἔργα γιὰ τὴν ἑρμηνεία ἑνὸς κλασσικοῦ κοσμογραφήματος τῆς Κοσμοβιολογίας καὶ τῆς ἀπόλυτα ἐπιστημονικῆς Ἀστρολογίας. Ἐκτὸς τῶν Γερμανικῶν, τὸ ἔργο αὐτὸ ἔχει ἐκδοθῆ στὰ Ἀγγλικά, Γαλλικά, Ὀλλανδικὰ καὶ Σουηδικά.