Εις την Αστρολογίαν καλούνται πρωτεύουσες διευθύνσεις το προγνωστικόν σύστημα δια του οποίου επιτυγχάνεται όχι μόνον ο προσδιορισμός των μελλοντικών γεγονότων, αλλά και ο καθορισμός του χρόνου, της κατά το μάλλον ή ήττον ακριβούς χρονολογίας, της επισυμβάσεως αυτών. Βάσις του προσδιορισμού αυτών είναι η μέτρησις εις μοίρες του τόξου κύκλου που διαχωρίζει δυο χαρακτηριστικά ουράνια σώματα ή τόπους επί του ισημερινού της ουρανίου σφαίρας και η έκφρασις της γωνιώδους αυτής αποστάσεως εις χρόνον ο οποίος ισοδυναμεί ως ακολούθως: Μια μοίρα κύκλου ισοδυναμεί προς ένα έτος και συνεπώς 5 πρώτα λεπτά ισοδυναμούν προς έναν μήνα και ένα πρώτον λεπτόν ισοδυναμεί προς 6 ημέρες.
Ο υπολογισμός των διευθύνσεων φαίνεται να είναι μία πολύ αρχαία πρακτική, διότι ήδη ο Πτολεμαίος ομιλεί περί αυτής ως περί αρχαίας μεθόδου την οποίαν οι προκάτοχοί του αστρολόγοι της Χαλδαίας είχαν μετ’ επιτυχίας εφαρμόσει. Εις την Τετράβιβλόν του κάμνει εκτενή μνείαν αυτής, πλην όμως δίδει σχετικώς πολύ συνοπτικής υποδείξεις περί του τρόπου υπολογισμού αυτών, πράγμα που φαίνεται να υπήρξεν η αίτια της παρεξηγήσεως και της απειρίας των μεθόδων και ειδών διευθύνσεων οι οποίες κατά τον Μεσαίωνα είδαν το φως.
Ως βάσις του υπολογισμού λαμβάνεται και πάλιν το διορθωμένον θεμελιώδες ωροσκόπιον από αυτό δε εκκινούντες διευθύνομεν κατά την ορθήν ή την ανάδρομον φοράν τον εκάστοτε σημειοδότην προς τους προαγγέλους. Το εκ της μετακινήσεως του σημειοδότου μέχρι του τόπου του προαγγέλου διαγραφόμενον τόξον, είναι το ζητούμενον αποτέλεσμα του προσδιορισμού της επισυμβάσεως του γεγονότος.
Οι πρωτεύουσες διευθύνσεις βασίζονται επί της πρωτευούσης κινήσεως της Γης περί τον άξονά της, ενώ οι δευτερεύουσες διευθύνσεις στηρίζονται επί της δευτερευούσης κινήσεως της Γης περί τον Ήλιον δια μέσου των 12 ζωδιακών αστερισμών. Εις τις πρωτεύουσες διευθύνσεις εκλαμβάνεται ολόκληρον το θέμα του θεμελιώδους ωροσκοπίου ως σταθερόν και μόνον ο τόπος του σημειοδότου ως μετατιθέμενος. Λέγοντες δε σταθερόν δεν εννοούμεν βέβαια ότι ο σημειοδότης συναντά τους προαγγέλους εις την θέσιν εις την οποίαν ευρίσκοντο κατά την στιγμήν της γεννήσεως, αλλά τελείται ενέργεια επί των τόπων τους οποίους κατείχαν εκείνοι κατά την γέννησιν.
