Διευθύνσεις

Δια του γενεθλίου ωροσκοπίου λαμβάνεται μία γενική εικόνα του χαρακτήρος, των κλίσεων των προδιαθέσεων, των προτερημάτων, των μειονεκτημάτων και εν γένει των σημαντικών γεγονότων της ζωής. Εις το θεμελιώδες θέμα περιλαμβάνεται εις λανθάνουσαν κατάστασιν ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου, πλην όμως ο πεπειραμένος αστρολόγος αποφεύγει τις μακροσκελείς ερμηνείες, δεδομένου ότι δια πάσαν λεπτομέρειαν είναι προωρισμένα άλλου είδους ωροσκόπια, τα οποία εξετάζουν επί μέρους ζητήματα. Ένα ερώτημα που ευλόγως τίθεται είναι η δυνατότητα του χρονικού προσδιορισμού των υπό του γενεθλίου ωροσκοπίου υποδηλουμένων γεγονότων. Την απάντησιν προς τούτο δίδουν οι διάφορες διευθύνσεις.

Ώστε σκοπός των αστρολογικών διευθύνσεων είναι η εκ των προτέρων γνωστοποίησις της κατά το μάλλον ή ήττον ακριβούς χρονολογίας επισυμβάσεως των κυριωτέρων γεγονότων της ζωής του ανθρώπου. Οι διευθύνσεις εν γένει δύνανται να διαιρεθούν εις δυο κατηγορίες. Οι μεν είναι υποκειμενικές και λαμβάνονται βοηθεία υπολογισμών βασιζομένων επί των δεδομένων του θεμελιώδους ωροσκοπίου. Αυτές είναι κυρίως οι πρωτεύουσες διευθύνσεις επί του ζωδιακού. Οι άλλες είναι αντικειμενικές, βασιζόμενες επί των πραγματικών θέσεων των αστέρων επί του στερεώματος. Αυτές είναι τα ηλιακά ή ετήσια ωροσκόπια, τα σεληνιακά ή μηνιαία, τα ημερήσια ωροσκόπια, οι διελεύσεις και άλλα ολιγότερον ενδιαφέροντα.

Όλα τα μέσα προγνώσεως βασίζονται εις το γεγονός ότι υφίσταται στενή σχέσις της διαμορφώσεως του στερεώματος κατά την στιγμήν της γεννήσεως και της προόδου της στιγμής αυτής διαδεχομένων συναστερισμών. Αμέσως μετά την στιγμήν της γεννήσεως, οι πλανήτες και όλα τα σημαντικά σημεία του ωροσκοπίου, εγκαταλείπουν την αρχικήν των θεμελιώδη θέσιν, και προχωρούν κατά μήκος του ζωδιακού κύκλου, μεταβάλλοντα διηνεκώς μεταξύ τους και προς τις αρχικές θεμελιώδεις θέσεις του θέματος τόπον. Η κατάληψις μιας νέας θέσεως από έναν πλανήτη, δεν παύει να ευρίσκεται εις σύνδεσιν προς την υπό του ιδίου πλανήτου ή υπό άλλου, εις το θεμελιώδες θέμα θεμελιώδη θέσιν. Έτσι επί παραδείγματι ο Άρης του θεμελιώδους θέματος ημπορεί να σχηματίση με τον προελαύνοντα Άρην διάφορες γωνίες, οι οποίες, όπως κατέδειξε η πείρα και η στατιστική, δεν στερούνται κάποιας μορφής επιδράσεως επί του πεπρωμένου του ανθρώπου. Το αυτό δύναται να λεχθή και περί όλων των ακτινοβόλων σωμάτων.

Αν θα επιχειρούσαμε να δώσωμεν ένα παράδειγμα θα ελέγαμεν ότι παρατηρήθηκε σχεδόν πάντοτε εις τις περιπτώσεις βαρείας ασθενείας η προσβολή των θεμελιωδών αφετικών τόπων υπό του προελαύνοντος Κρόνου ή Άρεως.

Ως βάσις της ερμηνείας και του υπολογισμού των χρονικών περιόδων της επισυμβάσεως των γεγονότων με την βοήθειαν των διευθύνσεων και των βοηθητικών ωροσκοπίων, λαμβάνεται μία χρονική μονάδα, η οποία αν και φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι δεν στηρίζεται εις κάποιαν βάσιν, εν τούτοις δεν στερείται αστρονομικών λόγων υπάρξεως. Αυτή η χρονική μονάδα εκλαμβάνει μίαν μοίραν προελάσεως επί του ζωδιακού, ως ένα έτος της ζωής του ανθρώπου.

Επομένως είναι απολύτως αναγκαίον να προσδιορίσωμεν επακριβώς την στιγμήν της γεννήσεως, και επομένως των θεμελιωδών θέσεων και τόπων, διότι εις εναντίαν περίπτωσιν το σφάλμα των βοηθητικών ωροσκοπίων θα είναι κατά το μάλλον ή ήττον μεγάλο, αφού μία απόκλισις 15 λεπτών πριν ή μετά από την γέννησιν θα μεταφέρη την ακμήν του πρώτου ή του δεκάτου οίκου τέσσερες μοίρες εμπρός ή οπίσω οπότε εις τις διευθύνεις θα υπάρχη απόκλισις του γεγονότος τεσσάρων ολοκλήρων ετών πριν ή μετά. Εάν δε η απόκλισις αυτή προστεθή εις την περίπτωσιν ενός ακανονίστου τοκετού, τότε είναι ευνόητον ότι η απόκλισις θα είναι τεραστία. Βεβαίως αυτό δεν θα πρέπη να αποθαρρύνη τους θιασώτες της αστρολογίας, διότι είναι δυνατόν να διορθωθή εις μεγάλο βαθμόν η ώρα της γεννήσεως, ώστε η χρονική απόκλισις των προαγγελλομένων να είναι ανεκτώς μικρά.